โรคฉี่หนู: ภัยเงียบที่มากับน้ำท่วม

     จากสถานการณ์น้ำท่วมในหลายพื้นที่ ทำให้ประชาชนมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคฉี่หนูเพิ่มสูงขึ้น เพราะเป็นเชื้อที่สามารถแพร่ได้ดีในสภาพแวดล้อมชื้นแฉะและมีน้ำขัง

สาเหตุของโรคฉี่หนู

     โรคฉี่หนูเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย ซึ่งสามารถพบได้ในปัสสาวะของสัตว์ เช่น หนู วัว ควาย สุนัข หรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ เชื้อสามารถปะปนออกมาเมื่อสัตว์ปัสสาวะ แล้วแบ่งตัวเพิ่มจำนวนอยู่ในบริเวณที่น้ำท่วมขัง ตามดิน โคลน แอ่งน้ำ แม่น้ำ ลำคลอง ซึ่งเชื้อนี้สามารถมีชีวิตอยู่ได้นานเป็นเดือน ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม

คนเราสามารถติดเชื้อฉี่หนูได้จากการแช่น้ำหรือการเดินลุยน้ำที่ปนเปื้อนเชื้อ โดยเฉพาะถ้ามีแผลหรือผิวหนังถลอก น้ำกระเด็นเข้าตา ปาก จมูก หรือการสัมผัสสัตว์ที่มีเชื้อโดยตรง ซึ่งในสถานการณ์น้ำท่วมที่ จ. สงขลา ความเสี่ยงจะสูงขึ้นเพราะประชาชนต้องแช่ในน้ำเป็นเวลานาน

อาการของโรคฉี่หนู

          อาการจะเริ่มแสดงภายใน 2–14 วันหลังสัมผัสเชื้อ โดยอาการช่วงแรกจะพบไข้สูงเฉียบพลัน หนาวสั่น ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ โดยเฉพาะน่องและหลัง ปวดศีรษะรุนแรง ตาแดง คลื่นไส้ อาเจียนอ่อนเพลียมากผิดปกติ ถ้าไม่ได้รับการรักษา อาจทำให้อาการรุนแรงขึ้น เช่น เกิดภาวะตับอักเสบ ไตวาย ปอดอักเสบ เป็นอันตรายถึงชีวิตได้

การรักษา

     โรคฉี่หนูสามารถรักษาให้หายขาดได้ หากได้รับการวินิจฉัยและรักษาได้ทันเวลา โดยยาที่สามารถใช้รักษา ได้แก่ ยาปฏิชีวนะ เช่น  Doxycycline, Penicillin G หรือ Azithromycin

     ดังนั้น ผู้ที่สันนิษฐานว่าอาจจะติดเชื้อควรรีบไปพบแพทย์ทันที อาการที่ควรสังเกต ได้แก่ มีไข้สูงหลังลุยน้ำ ซึ่งแพทย์อาจพิจารณาจ่ายยาเพื่อป้องกัน เช่น Doxycycline 200 mg รับประทานสัปดาห์ละ 1 ครั้ง

การป้องกันโรคฉี่หนู

1. หลีกเลี่ยงการลุยน้ำหรือแช่ในน้ำท่วมขังโดยไม่จำเป็น หากจำเป็นต้องลุยน้ำให้สวมรองเท้าบูทกันน้ำ

2. หากมีแผล ควรหลีกเลี่ยงการลุยน้ำ หากจำเป็นต้องลุยน้ำควรหาวิธีป้องกันไม่ให้แผลสัมผัสน้ำ ปิดพลาสเตอร์กันน้ำ และรีบล้างทำความสะอาดผิวหลังจากกลับบ้าน

3. สวมถุงมือ รองเท้าบูท และชุดกันน้ำ เมื่อต้องเดินทางในพื้นที่น้ำท่วม

4. รับประทานอาหารปรุงสุก น้ำสะอาด หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารดิบหรือกึ่งสุกกึ่งดิบซึ่งอาจจะเพิ่มความเสี่ยงติดเชื้ออื่นร่วมด้วย หลีกเลี่ยงการดื่มน้ำที่ไม่ผ่านการต้ม